شلنگ ها از لایه های مختلف ایجاد می شوند و از آنجایی که مطلوبست در فشار های مختلف و نیز سیال های متفاوت مقاومت داشته باشند،
نیاز است تا لایه های آن نیز از سه لایه به بالا و جنس هر لایه متفاوت باشند.
به طور خلاصه لایه اول که داخلی ترین لایه بوده و به آن لوله داخلی گفته می شود.
وظیفه اصلی مقاومت در برابر سیال را داشته و جنس آن بایست با سیال سازگار باشد و معمولاً از لاستیک مصنوعی، تفلون یا پلی استر برای تولید آنها استفاده می شوند.
همانطور که گفته شد لایه داخلی شلنگ به طور مستقیم با سیال هیدرولیک در تماس بوده و بنابراین می بایست با آن سازگاری داشته باشد.
در هنگام تغییر سیال باید سازگان آن با شلنگ مورد توجه قرار داده شود.
درجه حرارت سیال نیز بر روی این لایه تاثیر گذار است.
همچنین این لایه نبایست دارای مک بوده یا متخلخل یاشد در نظر داشته باشید که بیشتر آب بندی بر روی اتصال سرشلنگی به عهده لایه داخلی است.
لایه دوم که به آن لایه مسلح گفته می شود، معمولاً از چندین لایه دیگر تشکیل شده است.
که بر روی لوله داخلی باقته می شوند و وظیفه آن تحمل فشار داخل شلنگ است.
این لایه معمولاً از شبکه سیمی بافته شده از رشته های فولاد ساخته می شود.
بین هر لایه سیم بافت یک لایه عایق جداکننده لاستیکی نیز قرار داده می شوند.
توجه داشته باشید که لایه دوم علاوه بر مقاومت در برابر فشارهای داخلی،
به شلنگ مقاومت مکانیکی خاصی داده و دو سر انتهایی شلنگ را ثابت نگاه می دهد.
همچنین این لایه باعث هدایت الکتریکی در شلنک نیز می شود.
لایه سوم که رویه شلنگ است، خارجی ترین لایه بوده و به منظور محافظت شلنگ در برابر عوامل خارجی همانند اصطکاک (سایش)،
عوامل شیمیایی (مانند، UV ، ازن ، خوردگی ناشی از باران)، شعله آتش، الکتریسیته و غیره قرار داده می شود. نیاز است تا جنس مورد استفاده در این لایه لاستیک مقاوم
به سایش مانند پلی استر باشد و برای مقاومت بیشتر نیز از چند لایه تشکیل شده باشد.
همچنین این لایه به منزله شناسنامه شلنگ نیز می باشد که مشخصات از طریق آن قابل تشخیص است.
شلنگ های استفاده شده در پک های بالابری فنی مهندسی خلیج و شلنگ های مورد استفاده شده در آسانسور با کیفیت ترین نوع موجود بازار می باشد.